بخش دوم تحلیل:
۲. زاویه سینمایی (Cinematic Analysis)
فضاسازی (Mise-en-Scène)
طراحی صحنه مینیمال و تکرارشونده، حس زندان ذهنی و بیپایانی سیستم رو القا میکنه. رنگها از خاکستری سرد در ابتدای فیلم به سمت قرمز رنگ خون و تیرهگی مطلق پیش میرن، که سیر قهرمان به سمت خشونت رو نشون میده.
فیلمبرداری و قاببندی (Framing)
دوربین مدام از زاویه بالا یا پایین به شخصیتها نگاه میکنه تا سلسلهمراتب قدرت رو نشون بده. قابهای محدود و شطرنجی، حس خفگی و بسته بودن سرنوشت رو منتقل میکنن.
ریتم و تدوین
تدوین با ضربآهنگ نوسانی، ابتدا کند و تاملبرانگیز، و بعد در طبقات پایین سریع و پُرتنش میشه، که حس سقوط اخلاقی رو همراه با سیر نزولی طبقات تقویت میکنه.
موسیقی و صدا
صدای مکانیکی سکوی غذا ترکیبی از نفرت و امیده _هم وعده نجات، هم یادآور جبر سیستمه_ استفاده از سکوت در لحظات خاص، معنای فلسفی فیلم رو برجسته میکنه.
ادامه داره...